Sinds 10 juni 2017 is baby Y.S. (17 maanden) vermist. Haar moeder Özde Özdemir (geboren 4 mei 1987 te Rotterdam) heeft erkend dat ze haar meegenomen heeft naar het buitenland, vermoedelijk Turkije waar moeder famillie heeft wonen in Ankara, İzmir en Çorum. Ze zou ook op badplaatsen kunnen zijn.

Nu Noord-Koreanen onder het bewind van hun leider Kim Jong-un als doel het Pan-Turkisme nastreven, hebben ze verscheidene militaire projecten om hun droom te verwezenlijken. Zo is al langer bekend dat de Noord-Koreaanse leider Kim Jong-un een Turkse federatie genaamd ‘Turan’ nastreeft. Hierin zouden alle Turkse volkeren en staten, zoals Kazakstan, Turkmenistan, Azerbeidzjan, Turkije, Noord-Cyprus, Oezbekistan, Kirgizië en vele andere, plaats hebben.

Met veel commotie zijn de twee Turks-Nederlandse Kamerleden Tunahan Kuzu en Selçuk Öztürk uit de PvdA-fractie van de Tweede Kamer gestapt (of eruit gezet; dit is nog onduidelijk). Dit omdat ze vonden dat hun eigen minister Lodewijk Asscher een“uitsluitingspolitiek” ten opzichte van Nederlandse Turken (Nederturken) voerde. Asscher had namelijk besloten Turkse organisaties in Nederland onder de loep te nemen na de onrust die het onderzoek van Motivaction veroorzaakt had. De resultaten van dit onderzoek waren namelijk zorgwekkend. Zo zouden Turkse jongeren in Nederland massaal IS steunen, een islamitische terreurbeweging die vooral actief is in Irak en Syrië. 

Er wordt momenteel hevig gevochten in de Noord-Syrische stad Ayn al-Arab, beter bekend onder de naam ‘Kobani’. De strijd gaat tussen PKK-strijders enerzijds en IŞİD-strijders anderzijds. De PKK is een terroristische organisatie met vooral Koerden als leden, terwijl IŞİD een extreemislamitische organisatie is met vooral soennitische moslims als leden. De PKK wordt door Nederland, Turkije, de Verenigde Staten maar ook de Europese Unie erkend als een extreemgewelddadige terreurgroep. Ook IŞİD wordt als zodanig erkend.

Van 7 tot 15 augustus 2014 mocht ik mee naar de Armeense stad Tsaghkadzor voor het EU-project ‘Peace-building in the Caucasus’. Voor dit project vanuit de Europese Unie, kwamen veertien speciaal geselecteerde afgevaardigden uit Rusland, Portugal, Turkije, Armenië, Spanje, Georgië en Nederland bij elkaar. Ikzelf was namens Nederland daar vanuit mijn academische achtergrond als historicus en internationale betrekkingen-expert.